24 Temmuz 2011 Pazar

Panço oynuyor!!!!


Onu harekete geçirecek oyuncağı keşfettim.
Puma Kılıklı'ya aldığım lazer oyuncak! O kırmızı noktanın peşine düşmeye bayıldı. Yerde başladık, koltukta bitirdik. O cüsseyle evin içinde koşmasına imkan yok! Kendini yaralaması işten bile değil. Meğer benim Panço kedi ruhluymuş... Onun için anlaşmışız. Başnın üzerinde parlayan nokta var ya... onu kıstırmaya çalışıyor işte.


Tabii telaştan cep telefonuyla çekiverdim hemen... Bir elimde lazer, bir elimde telefon neyi çektim neyi çekemedim farketmedim bile... Burda köşeye kıstırdığını sandığı kırmızı noktayı etkisiz hale getirmeye çalışıyor. Gel de şu popoyu ısırma :)
Öyle pet şişe ısıralım, at bana sopa tutup  getireyim sana falan ilgilenmiyoruz. Önüne top attım, yerini değiştirdi. Yavaş yavaş... Alışacak. İçindeki çocuğu ortaya çıkartacak... Hatta geçen gün, ucundan azcık gösterdi o çocuğu... Ayaklarını silerken katır cilvesine başladı ve arka ayaklarını sildirmeden kaçtı... Sonra yine cilveyle yanaştı ıslak bezle bir azar işitip sakin sakin durdu... Biz insanlar sapığız be! Hem oynamasını istersin, oynarken de yeri değil dersin. Oynuyor işte! Çocukluk yapıyor... 
Ah bir de dün, uzun tur yaptık. Caddeyi ikimiz geçtik... Işıklarda bekledik, biraz telaşlı da olsa, duran arabaların önünden geçtik. Bir arkadaşı ziyaret ettik. (Kıskandırma turuydu) Cocker cinsi köpeği bebekken ölünce bir daha köpek almayan delikanlıyı iştahlandırmak istedik. Başardık mı bilemiyorum? Sonra benim eski mahalleye gidip Fügen'e telefon ettik ve pastanede oturup bekledik. Pastane deneyimi ilginçti. Biraz yadırgadık. Bura nere? Ne işimiz var? Neden oturuyoruz? Ben oturmayayım, bir bakınayım, güvenli mi burası falan derken, Fügen'i görür görmez bunun yine dost ziyareti olduğunu çaktı ve pek sevindi. Çayımızı içip sohbetimizi yaptık, uslu uslu oturdu yanımızda... Eskiden büyük ihtimalle kovulduğu yerlerde artık itibar görüyor. Sınıf atlamak diye buna derim ben! O heyecanlı da ben değil miyim? Fotoğraf çekmeyi unuttuğuma göre ben de heyecanlıyım demek ki... Olsun, bir gün çekmeyi hatırlayacak kadar rahat olacağım. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder