Kuaförlerin teşhirciliğine kıl oluyorum.
Kasaplar vitrine asarlardı etleri ya... Şimdilerde dolaba kalktı, daha hijyen daha çağdaş görüntüye kavuştuk... Eskiden kuaförlerde tül perde olurdu camlarda... Şimdi kabak gibi ortadalar. Ama bu kez kufaörler kasap vitrinindeki et gibi sergiliyorlar müşterilerini... Ne zaman bir kuaförün önünden geçşem, boynunda bir önlük, saçı boyalı ya da fönlenen, suratı henüz isteği görüntüye kavuşamadığı için aynaya boş boş bakan bir kadın görüyorum... Manikür, pedükür ortalık yerde... sokakta yapılıyor adeta... Kaşları sokağın ortasında alınıyor, bıyıkları, sakalları sokağın ortasında yolunuyor... Hiç mi rahatsız olmuyorlar?
Kadının en özel anları neden sergileniyor böyle fütursuzca? Sonraki aşama ağdanın da bol ışık altında vitrinde yapılması mı olacak? Dehşet! Hiç kimse rahatsız değil mi bu sefaletten?
Eskiden beri kuaföre gitmekten nefret ederdim. Orda geçirilen zaman, ölü zaman gelirdi bana. Şimdilerde nefretin yanısıra ödüm de patlıyor. Sokağın ortasında saçım kesilecek, kurutulacak falan... İğrenç! Arkadaşlarımdan hiç birini ikna edemedim, saçımı kesmesi için... O yüzden belimi de geçmek üzere... Uçları inceldi, acayip kötü duruyor. Ama anlatamıyorum ki, ben salonumun gizliliğinde olup bitsin istiyorum herşey...
Yani ben bu kuaförlerin perdesiz vitrinlerine ve buna karşı çıkmayan müşterilerine kıl oluyorum!
demek beline kadar kıl oldun ha:P
YanıtlaSilkuaförü eve getir yada gel benim kuaförde herşey gizli saklı...
Kasaplar deyince benim aklıma Bandırma halinde çengele asılı koyunlar geldi. Kıçlarına karanfil konurdu. Karanfilin ilk günlerinde kitsch'de olsa bir estetik olurdu ama bir kaç gün sonra karanfil yapraklarının ucundan solmaya başlayınca perdesiz kuaförler yenında zemzem suyu ile yıkanmış gibi kalırdı.
YanıtlaSilCeksin, bizim kasaplar yapma çiçek koyuyorlardı... :) solmaz, bozulmaz.
YanıtlaSilkesin izmir'de yaşıyosun o zaman. ilk geldiğim zaman ben de sinir olmuştum bu rahatlığa. ama müşteriler de hiç rahatsızmış gibi görünmediler bana. saçı boyalı, ya da yoluk röfleli ablalar hiç çekinmeden, alüminyum folyolarıyla dışarıda umursamazca sigara tüttürebiliyorlar.
YanıtlaSilKesin İzmir'liyim, ama İstanbul'da yaşıyorum kurtlu kitap. Bu arada hoşgeldin :) Günümüzde artık sehirler arasında fark kalmadı... Herşey gibi onlarda birbirlerine benzediler ne yazık ki! Sigara konusunda haklılar...yarama parmak bastın. Her türlü koşullda sigara içerim, rezil olma pahasına :) dama bile çıkarım :)
YanıtlaSil