kurallar...

Aslında, öğütlerden çok akılda kalan kurallar oluyor...

Babamın en önemli kuralı, yemek zamanı herkesin sofrada olmasıydı. Eve geç kalan beklenirdi. Ama kimse,  aile içinde başkasına küs olsa bile o sofraya oturmamazlık edemezdi. Çünkü babam "sofraya küsülmez" derdi. Aileyi "ocak" temsil ediyorsa, bir araya toplayan da o ocakta pişen yemeğin olması ne kadar anlamlı değil mi?

Sohbetsiz yenmez ki yemek. Küsler bile barışmak için bahane bulurdu o sofrada. Babamla bir ay boyunca hiç konuşmadığımızı hatırlıyorum. Sonradan ikimiz de neden küstüğümüzü hatırlamamıştık :) Hala hatırlamıyorum. Ama her öğün aynı sofraya oturduk. Ben bir aile kurmadım. Aile sahibi olabilecek bir kardeşim var. Umarım bu kuralı kendi ailesinde de uygular.

Not: Ceksın, üzülme, iklim değişiyor, o öğüt geçersiz hale gelecek yakında zaten. :)
İncir6, anneni dinle... :) en azından bir kez, onu dinlediğini gösterip kadıncağızı mutlu et. Makyaj yapıp ziyaretine git :)