8 Ekim 2010 Cuma

Aklımın ermediklerinden...

Erse, ya kıl olacağım ya tüy dikeceğim, ama ermiyor. Türk TV tarihinde ikinci kez oluyor sunucunun gafı yüzünden işinden olması. Aklımın ermediği bu değil... Dünyanın heryerinde sanırım densizlik eden işinden oluyordur.
Alevilerin gücü şaşırtıyor beni. Ve güçsüzlüğü...
Önyargılı, kötü niyetli çıkartılmış bir lafın ulu orta gülmece malzemesi yapılmasına haklı olarak karşı çıkıyorlar. Hırsla kanal önünde gösteri yapıp taş atıyorlar... İstediklerini alıyorlar. Daha önce bir dizide köpeğe konan bir isim yüzünden aynı gösteriyi yapmışlardı. (Hayvanlara konan isimler ayrı yazı konusu olur. İnsan, sevdiği bir varlığa sevdiği birinin ismini neden koyamaz? bunu da anlamıyorum) İsim değişti, protesto ettikleri sunucular işlerinden oldu, programlar ortadan kalktı. Demek ki güçleri var. Demek ki, bu toplum onların duygularına karşı hassas. Bunlar güzel... Haklarını almaları da güzel.

Peki aynı hırslı, şiddetli tepkiyi neden yıllardır istedikleri reformlar için göstermiyorlar?
Neden yürüyüş bile yapmazlar din dersinin seçmeli olması için?
Neden Cem evlerinin ibadethane olarak görünmesi için eylem yapmazlar meclis önünde?
Toplum onların hassasiyetlerine bu denli hassassa bütün bu istekleri neden görmezden gelir?
Neden kendi TV kanallarını kurmazlar? Neden kendi gelenek,görenek ve adetlerini toplumla paylaşmazlar da bu safsata lafların ortalıkta dolanmasına izin verirler?

Neden hala susuyorlar? Ötekileştirmeye karşı bunca mücadelenin verildiği, kirli çamaşırların tek tek ortaya döküldüğü  bugünlerde bile köşelerinde oturuyorlarsa, belki  o kadar da ötekileşmediler ya da o kadar gizlilik ustası oldular ki, nasıl ortada olunacağını unuttular.

Aklım ermiyor belki tepkilerine ve tepkisizliklerine ama, takılıyor. Belki doğuştan kendimi "öteki" hissettiğim için, tüm "ötekileştirilenlerle" empati kurabiliyorum. Onlar adına, onlar için kızıyorum bir şeylere.... Ve birilerini kıl etmek istiyorum... Onu, şunu, bunu... hedef çoğunluk olan... hedef iktidar olan...  belki de hedef tam da onlardır. Yani ötekiler... Yani kendisi için bir şey yapmayan... Ufak ödüllerle yetinip kendini güçlü sanan...

Al işte, yine kıl oldum ama, kime olduğumu bile bilemedim...
En iyisi kendime kıl olayım! Sana ne be! Herkes mutlu! Sana ne!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder