karışık köşeler...

Elime geçenin bir yerlere bırakıldığı, tıkıştırıldığı, unutulduğu köşelerim var... Gözüm takıldığında neden orda olduklarını merak etiğim objelerim... Sanki benim yüzümden orda değillermiş gibi... Ama hiç bir zaman daha iyi bir yer bulamam...

Bir dolap üstü... Annemin evinden getirdiğim bir şamdan, çanta içinde üzgün bakışlı köpek biblosu ve onun yanına sıkıştırılmış bir yılbaşı süsü, yanında ucu görünen, el boyama bir tepsi ve içinde bir sürü kağıt, ellenmeyince nereye konacağına dair kafayı meşgul etmeyen kağıtlar... arkadaki resim "camaltı". Meraklı kediyim ya... okuduğumu, duyduğumu hemen yapmak isterim. İşte o da o merakın sonucu ortaya çıktı. Renklerini seviyorum. Çerçeve yaldızlıydı... bu hale getirince daha sevimli oldu. Düzgün, tertipli evler çok güzel... Ama benimki daha eğlenceli... Ben bile neyi, nereye koyduğumu unuttuğum için, karşılaşınca şaşırıyorum. Şaşırmak da eğlenceli... Bana iyi enerji veriyor :))