Gözünüzü seveyim ağlamayın artık be!
Meğer ne sulu gözmüş bunlar. "Erkek adam ağlamaz" lafına inanan kalmadı mı artık?
Ekranda ağlamayan, sıkı duruşlu, erkek kalmadı. Kimi görsem, bağırıyor, şiir okuyor, slogan atıyor sonra başlıyor dudak titretmeye...
Pes! Ne biçim gaza getiriyorlar kendilerini.
Meclisin tamamı ağlıyor. İktidar da muhalefet de ağlıyor...
Bu arada halkın anası ağlıyor! O ayrı konu...
Şarkıcılar ağlıyor. Sunucular ağlıyor... Ağlayamayan, direkten dönmüş havasında. Sabah programlarında herkes ağlıyor. Artık acıyla, gösteri birbirine girdi.
Gerçek acının karşısında susan beni daha çok etkiler oldu. Ama onların raitingi yok.
İklim değişikliğiyle yağmurun debisi arttı ya, gözyaşları buna mı endeksli acaba?
Şiir okuyup ses titreten, gözünün kenarından yaş akıtan, duygularımı değil midemi kaldırıyor sadece.
Kadının ve arkeğin acısının ve gözyaşlarının gizli olduğu zamanları özler oldum.
"içinizdeki kadını keşfedin ve ağlamaktan korkmayın!" diyen kim bilmiyorum. Ama ona acayip kılım. Haberi olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder