Nazo'ya güzelleme...

Şehir ortamında karda yürümekten nefret ediyorum.

Çocukluğum dize kadar karların ortasında geçti... Lastik çizmeler vardı ayaklarımızda... ama hiç düşmezdik. Şehirde kar berbat bir şey. Bastığın yer kaymak gibi taşsa, boyunun ölçünü alırsın yerde! buza gerek yok.

kimse kapısının önünü küremez... Kimse kaldırımını temizlemez.Vıcık vıcık bir sefalet! Köpekten önce kar yağdığında resmen eve kapatıyordum kendimi. Kar tamamen eriyene kadar! Kayma duygusu içimi kıyan bir şeydi.

Bu halime en çok gülen Nazo'ydu. Çünkü onunla gezmekten, serserilik yapmaktan ne kadar keyif alsam da, karlı günlerde nefret ediyordum gezi teklifinden. Ve yıllar önce benim bu inadımı kırmak için, gittiği bir yurtdışı gezisinden bana zincir getirdi. Ayakkabı zinciri. Yine de bendeki inadı kıramadı.

Köpek kırdı. Gripten kırılıyorum, geberiyorum, sabahları uyandığımda kendimi kokteyl için dilimlenmiş limon gibi hissediyorum, dışarda kar var ve çıkmak zorundayım. Zincirlerimi taktım.

Allahım bu bir mucize! Yürüyorum Allahım, yürüyorum!

Karların eridiği kaldırımları kollamak zorunda değilim. Hadi hadi, buzun üstüne gidelim! Karsız yer çok olunca,  zincir çıkıyormuş... Neyse ki anında farkedip topuktan kurtardım. Aradaki fark inanılmazdı. Tek ayağım twist yapıyor, diğeri beni ayakta tutuyor... Ki bu zincire çok ihtiyacım varmış. Karla birlikte Panço Mr Hyde oldu. Deli gibi gitmeye başladı... Yavaş dedikçe, hızlan demişim gibi davranıyor. Hay ebeni!

Hastayım ulen azcık anlayış falan...Yok! Burnunu her yere sokuyor, olmadık yerlerden olmadık şeyler buluyor. Karların arasından tabak çıkardı bugün... Hayvanlar için konmuş... üstü kapanmış... Hazret buldu.

Bütün bu çılgınlıkla baş  edebildiysem, Nazo'nun sayesindedir. Sevgili dostum, 4-5 yıl öncesinden hayatımı kurtardın :) Sen bir tanesin! Bu arada zincirleri soran çok arkadaşım oldu. Ticaretini mi yapsak ne :)

Yarın ona haddini bildirecek biri geliyor gezdirmeye... Köpek gezdiren birilerini aradım ve çok tatlı bir kadınla tanıştım. Ama karla birlikte iş yükleri artmış sadece bir saat gezdirebileceğini söyledi... akşam gezisi yine bana kalacaktı... benim dinlenme ve soğuğu ciğerlerime çekmeme düşüm kırılıyordu ki, başka bir arkadaşını bana yönlendirdi... Hayvan sevenler iyi insanlar, bir kez daha inandım.  pozito pet clup Facebook da bulabilirsiniz. Herkese lazım böyle insanlar...

Nasıl bir macera olacak çok merak ediyorum. Evden gittiğimde yemeğini yemeyen Panço, yine terkedilmişlik duygusunu kapılır mı? Yoksa karın büyüsüyle iplemez mi?