Garip bir ulus Japonlar…
Dünyanın mağduru, lanetlisi İsrailoğulları diye bilinir ama…
Asıl kıyımı Japonlar yaşıyorlar…
Dünyada atılan ilk atom bombasının hedefi oldular.
Hiroşima, Nagazaki… Sonuçlarını yıllarca taşıdılar.
Yetmezmiş gibi depremlerle boğuşuyorlar… 9.0 la en büyüğüne en dayanılmazına
yakalandılar…
Şimdi birileri onların cezalandırıldığını falan düşünür…
Kimi din gözlüğüyle bakar, kimi karma…
Bu ulusun ayakta kalma mücadelesini, felaket karşısında aldığı tavrı görünce…
Onların bize bir şey öğretme adına bu felaketlere talip olduğunu düşünmeye
başladım… Kabullenmeyi, onuru, acıya katlanmayı, erdemli olmayı, kısaca
insan gibi insan olmayı öğretmeye çalışıyorlar saki…
Bu sakinlikleri, bu acıyı en içte yaşayıp dışa vurmayışları, bu kendilerini “dağıtmama”
halleri bana bir tek “insan” olmayı hatırlatıyor. Duygularına asla yenik düşmediler…
Her zaman ayakta kalmayı bildiler… Ulus bilincini hiç kaybetmediler…
Orda olmayı ve elimden geleni yapmayı çok isterdim. Bu erdemli insanlar için “çalışmak “ isterdim. Onlar dünyanın yüzakı.
Bizimkilerden biri… Şans kedisi manei neko… “Çağıran kedi” onlara armağan… Artık iyi şansı yanlarına alsınlar… Çünkü bu insanlar pek bir şey anlamıyor, bari kendilerini telef
etmesinler…
Nükleerden en çok çekmiş halk olarak nükleere bu kadar yaslanmaları dışında yazına tamamen katılıyorum. İki bin kilometre ötede Çin'de millet bir paket tuz almak için birbirinin gözünü oyarken, bu adamların nükleer yağmurun altında günlük tayınlarını almak için saatlerce milim kaymadan kuyrukta beklerken görünce insanın gözleri doluyor.
YanıtlaSil