Büyük ihtimalle mayıs/haziran doğumlu ate Kaptan hayatının ilk karıyla tanıştı.
Bu iki minik ayak izi onun... iki adım... daha fazlası yok, geri dönüş izi de yok!
Sanırım uçarak geriye döndü.
Hemen balkon kapısının önündeki karla mücadele etmek istedi ama, rakibi zorluydu... sırt tüylerinden belli duyguları... balık kılçığı gibi havalanmışlar... Pabuçlarla eve getirdiğim karın erimesi çok eğlenceli gelmişti. Dışarının o kadar da eğlenceli olmadığını anladı.
Ve perde püskülü! İçerden tırmanıyor, böylece hem üstteki perdeyi hem tülü halledebiliyor...
El emeklerinden... bu kez kara tahta!
Kuşlar stencil ve tebeşir marifetiyle yapıldı.
Asıl mesele silgiyi yapmaktı. Hafif bir malzeme olması gerekiyordu. Bir de tebeşiri koyacak bir yer...
O küçük sepet gibi şey her ikisini de karşıladı.
Altına keçe yapıştırdım.
Ve işte silginin ana malzemesi...
gazeteyle kapladım. Çünkü konserve kutusunun kenarları keskin ve onu halledebilecek donanım yok.
Sonra bir güzel boyanır, süslenir. İp dolanır etrafına. Bir yere asılırsa ulaşması daha kolay olur.
Sahipleri güle güle kullanır.
2013 için istek listelerini yazarlar bir güzel. :)
Vallahi maşallah. Ellerinize sağlık. Tahtalara bayıldım. Kedi mama konserve kutularının da geri dönüşümü harika olmuş..
YanıtlaSilAteş Kaptan'ın güzelliğine maşşallah..:)))
sağol miyav kardeş :)
YanıtlaSil