hayat kendini fena halde tekrarlıyor

Geçen yıl Ağustos'ta düşürmüştü beni Panço...

Bu yıl Eylül 18'de... 

Geçen yıl sağ kolumun üstüne düşmüştüm, sol darbe almıştı...

Bu yıl yine aynısı oldu... En çok darbeyi üzerine düşmediğim yer alıyor. 

Geçen yıl Panço 7 Temmuz da bulmuştum, Ateş Kaptan'ı bu yıl 6 Temmuz da... 

Geçen yıl işsizdim. 

Bu yıl yine işsizim... 

insanın hayatında tekrarlar fazla olunca "dersini alamamışsın şekerim, öğrenince çember kırılır" derler ya... 

Bi kafa atarım görürler günlerini... 

Ulan ne dersi var bunların! 

Sıkıcı!

Hem de çooook sıkıcı!!!!

Şu resimde çiçekler falan... kadın zıplamış falan... bana hiç öyle görünmüyor biliyor musunuz?

Avazı çıktığı kadar bağıran ve kendini boşluğa atan birini görüyorum ben!

Dünyanın kenarı olsa kesin ordan atlardım... 

Evrendeki tüm gezegenleri yerinden oynatacak bir çığlıkla hem de... 

Ateş kaptan'ın cırt cırt yırtması yetmiyor, pançonun yere yapıştırması  da cabası...

Yani bu aralar canım çoook yanıyor! 

Hem maddi hem manevi...

Birinin canını yakmasam bari!