24 Nisan 2013 Çarşamba

değişim zamanı...


2013 değişim yılıymış... 
Yalancı çıkartmayayım dedim. 
28 yıllık İstanbul Macerası, Mayıs ayının 4'ünde son buluyor. 
Çalıştığım sektörün son yıllardaki sefaleti, giderek uzayan işsizlik dönemleri... İstanbul'un zorunlu, zorunsuz geçirdiği "kentsel dönüşüm", beklenen deprem korkusuyla yapılan ölçümler ve oturduğum binanın yıkılacak olması... Ve bir çok binanın buna eklenmesi... artan taleple doğru orantılı artan kiralar... Uygun ev ararsan, kira+faturalar için banka soymak lazım. Uygun kira ararsan, şehir dışına gitmen... 
Ben memleketime dönmeye karar verdim. 
Tabii bunda en büyük pay kardeşimin. 


İşsizlik dönemlerinde (ki bunlar giderek uzayan dönemler oldu) beni hep destekledi. Sonunda "bunca kira ödeyeceğimize kredi ödeyelim, bir ev alalım" dedi. 
Ben de şımardım tabii... Bahçeli, müstakil olsun, Panço ve Ateş Kaptan eğlenir... ben domates biber yetiştiririm falan..." 
"hı hı, görürsem bakarım" dedi :)
İstanbul semalarında öyle bir ev yoktu tabii ki... 
Ama bizim oralarda varmış :)
Şimdi çocuklarla birlikte nefis bir koy-köy'e taşınıyoruz. 


Yok yok... ev henüz bu aşamaya gelmedi. Dükkanı kapatmadık henüz.
Bu Ateş Kaptan barikatı! 
Kutuları deşmeye,  içine bakmaya, içindekileri tırmıklamaya merak salınca... Kolu dolmadan yorgunluktan iki seksen serilmek gerektiğinde üzerine bulunan her şey kapatılmazsa, o koliden hayır gelmiyor. 
Boş bulduğuna da işiyor hıyar!


Ev toplanırken daha çok dağılıyormuş!


Ama kitaplıkların tamamı henüz boşalmadı. Cesaretim yok! Yürüyecek yer kalmayacak.
Bu arada Kitaplığın üzerindeki kalpler de yapıldı... 
Paper mache... 
Elimde kocaman bir kutu vardı. Dolap boyunda... 
Ateş Kaptan onu tırmanma direği gibi kullanıp günden güne kıymık kıymık eritmeye başladığında iki kocaman kalp kestim. (Henüz projemi tamamlayamadım yeni evde artık) Kenarları da küçük kalplere dönüştü...


Bunlar huzur evi kermesine hazırlandı... 
İnşallah zamanında ulaşacak ellerine... Bu hafta sonu! 


Fatma Ananın elleri de paper mache...
Saksılar için... 



Bir yanı mor, bir yanı pembe :)


Saksılara kuş yakışır...



Bir de kedi :)




Yeni evlenen genç arkadaşlar için... Hala  veremedim hediyelerini... Hamurdan yapıldı..
Etsy de görmüştüm bu minik evleri... 


Bu arada, seramik kursumuz da bitti :((
Çünkü onların olduğu bina da yıkılıyor. 
Anahtarlık, kolye ucu olarak yaptığım kalplerden biri de yeni evlilere gidiyor..


Boyut kıyaslaması için... 


Veee...
Sevgili dostum Nazo'nun tablosu... Mağrip'ten almış. Bir tane de bana tabii ki... :)
Pasını sen halledersin diye bıraktı gitti. Artık İzmir'e gelip alacak. 
Halletmeye başladığımın resmidir! 
Tamamlayamadım tabii ki... Sağ köşe bebe yağı ve pamukla yaptığım silme harekatını gösteriyor. 
İlk etapta başarılı gibi oldu, sonra yine pas rengine döndü.. 
Araştırmalara devam edilecek... 
Ve benim tablom, duvarıma çoook yakışacak :)

Yakında yeni evin ve yeni dağınıklığın resimleriyle buluşuruz. Az kaldı... 

Az kaldı, teli kırıldı saz kaldı.
Aslan beyazdan, beni göremezsiniz birazdan... 

Diye bir tekerleme söylerdik eskiden... 

1 yorum:

  1. Allahım hayırlı uğurlu etsin diyorum ne kadar cesur bir karar.. Ne olur dua edin de ben de aynı cesur kararı verebileyim..:))
    Allah yardımcınız olsun Allah mutluluklar ve huzur diliyorum inşallah..

    YanıtlaSil