6 Mayıs

Sevgili arkadaşım Levent'in doğum günü. "Ölüm yıldönümlerimde anmayın beni" demiş sevgili eşine. "Doğum günümlerimi kutlayın" Eh be kardeşim, doğum gününde ölmek nasıl bir şakadır? İnsan sonuncuyu unutup diğerine geçemiyor ki...

Sen gittiğinden beri, çok şey değişmedi. Sevgili eşin seni hala sevmeye ve özlemeye devam ediyor. Biz de öyle... Sadece dünyanın ekseni 12 santim kaydı. Sen gittiğinde Mayıs çok sıcaktı, artık soğuk. Bundan sonra böyle devam eder belki dünya, belki daha da soğur. Belki bu sayede insanlar içlerini ısıtmak için daha dostça davranmaya başlar birbirlerine. Belki kediye, köpeğe, kuşa, tavşana sarıldığında ısınabileceğini farkeder. Sadece kendinden başkasını sevebildiğinde dünyasının değişebileceğini...

Ama şimdilik herşey aynı. Herkes birbirini tehdit ediyor. "Gözünü oyarım, ciğerini sökerim" falan... "E benim elimde armut toplamıyor ya. Sıkıysa gel!" diyor diğer tarafta... Arada bir ben de diyorum, duysaydın gülerdin.
Senin yerine sevgili eşin gülüyor bana.

Resmini o yaptı. Bloğundan aldım izinsiz :) Elinden gelse aımsadığı her anının resmini yapacak. Ha, elinden gelmemesi yeteneksiz olduğu için değil. (Hala imza atmasa bile resimlerine) İnanılmaz yetenekli. (Aramızda kalsın; O bir ressam) Yasını o kadar onurlu yaşıyor ki... Senden iki yerine üç sözetse zarif omuzları çöker, o ince uzun boynu bükülür de seni taşıyamaz diye...  Bloğuna koyduğu her resmin altına neden senin yaptığın bir ebruyu koyuyor Levent? Seni geride bırakmamak için... Her anında varsın, senden bir adım önde olmak istemiyor.

Bazı insanlar yaşarken bile iz bırakmazlar.  Hafızalardaki yeri soluktur. Öyle ki onlara öfkelenmezsin bile. Varlıklarıyla yoklukları ayırtedilmez. Senin gibi insanların ise gittiğine inanılmaz. Bu şaşkınlık, haksızlık duygusu, inkar falan değil. Bıraktığın izin ışıklı ve yoğun olmasıyla ilgili... Tüm arkadaşlarının, dostlarının, dünyasına o kadar güzel dokundun ki arkadaşım! İzin silinmedi. Burdasın! Bizimlesin!

Doğum günün kutlu olsun Levent! İyi ki doğdun arkadaşım!